Ιδιοτροπίες
πρι’ να σου γράψω
ανάβω το μεγάλο ποίημα που έχω
απάνω στο στρογγυλό τραπέζι
και πάντα ξυρίζω τα γένια μου
είναι που θέλω να ‘μαι ιδανικός
όταν σε συναντούν
τα γράμματά μου
Bizarreries
avant de t’écrire
j’allume le grand poème que j’ai
sur la table ronde
et je me rase toujours
car je veux être idéal
quand te rencontrent
mes lettres
Επιπολαιότητες
είμαι
ακόμη νέος
και από το πρώτο κιόλας βράδυ
θα κοιμηθώ με πολλά και άγνωστα
όνειρα
τα καλύτερα
ήταν εκείνα τα λίγα
στο τέλος
που μοιάσανε
άνθρωποι
Frivolités
je suis
encore jeune
et dès le premier soir
je vais dormir avec des rêves
nombreux et inconnus
les meilleurs
étaient les peu nombreux
qui rassemblèrent
aux hommes
Δεν προνόησες
σήμερα κάπνισα
όλους τους νεκρούς
έναν
έναν
όταν έσβησα και τον τελευταίον
καλά
καλά
το σπίτι πότισε
μ’ αυτή την βαριά μυρωδιά
που δεν φεύγει
Tu n’as pas pris soin
aujourd’hui j’ai fumé
tous les morts
un à
un
quand j’ai éteint même le dernier
complètement
complètement
la maison s’imbiba
de cette odeur lourde
qu’on ne peut pas enlever
Πρώτη ώρα
οι μαθητές φαντάζονται το μέλλον
μες στις πνοές των ανέμων
τρεμάμενοι δισταγμοί
Première heure
les élèves se figurent l’avenir
dans le souffle du vent
hésitations vibrantes
Νίκος Φιλντίσης, από την συλλογή Υδράργυρος, εκδόσεις Οδός Πανός, Αθήνα 2016
