Παναγιώτης Κερασίδης

    ΓΛΩΣΣΑ/LANGUE     Οι λέξεις αρθρώνουν το ανείπωτο του σώματος, δαγκώνοντας τη γλώσσα της φύσης, Les mots prononcent l’indicible du corps en mordant la langue de la nature.   Άνθη στη γλώσσα και μέλισσες. Des fleurs sus la langue· des abeilles aussi.   Η γλώσσα φωτίζεται από τα σάλια των φιλιών. La langue…

Νίκος Φιλντίσης

Ιδιοτροπίες   πρι’ να σου γράψω ανάβω το μεγάλο ποίημα που έχω απάνω στο στρογγυλό τραπέζι και πάντα ξυρίζω τα γένια μου είναι που θέλω να ‘μαι ιδανικός όταν σε συναντούν τα γράμματά μου     Bizarreries   avant de t’écrire j’allume le grand poème que j’ai sur la table ronde et je me rase…

Αναστάσιμη νύτχτα

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗ ΝΥΧΤΑ   Στη φίλη μου Ποιήτρια Χρυσούλα Αγκυρανοπούλου   Να επιστρέψουμε στην Ευγένεια που είναι η Ευωδιά της Ομορφιάς! Μόνο τα κόκκαλα το λιβανάκι της μνήμης και οι χρυσές πράξεις μένουν. Η αθανασία μοσχοβολά βασιλικό και δυόσμο! Εσύ πατάς τα πλήκτρα της Άνοιξης και ξυπνάς από βαθύ ύπνο τον Αντόνιο Βιβάλντι και πρασινίζουν οι…

Αποπυρετωμένο πρωινό

ΑΦΙΕΡΩΣΕΙΣ   ΑΠΟΠΥΡΕΤΩΜΕΝΟ ΠΡΩΙΝΟ (ΩΔΕΙΟ ΜΙΚΡΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ) της Χρυσούλας Αγκυρανοπούλου   ΗΧΟΣ ΓΑΛΑΖΙΟΣ ΑΝΤΙΚΡΥ Ο,ΤΙ ᾿ΞΑΝΟΙΓΟΤΑΝ –ΝΗΣΟ ΣΤΑΧΤΗΣ ΣΟΝΑΤΙΝΑΣ ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΙΝΕ ΑΔΗΜΟΝΙΑ ΣΕ ῾ΡΩΓΕΣ ΕΑΡΟΣ –ΣΠΑΘΑΚΙΑ ᾿ΛΙΟΦΩΣ ᾿ΝΑ ΘΡΟΪΖΟΥΝ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΙΡΙΔΙΣΜΑ ΓΙΛΓΆΜΕΣ ΆΥΛΗΣ ΟΥΡΟΎΚ (ΜΕΓΓΕΝΗ ΣΙΩΠΗ ΑΕΙΚΡΟΥΣΤΗ ΣΤΙΣ ΕΡΗΜΙΕΣ ΑΝΘΙΣΤΑΤΑΙ –ΣΑΠΙΩΝ)   ΟΝΕΊΡΩΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ Σεπτέμβριος 1996 Βασίλης Ραϊκόφτσαλης, από την…

Συνέντευξη Εφημερίδα Πελοπόννησος 24.2.2019

  Ας υποθέσουμε ότι έχετε απέναντί σας τον εαυτό σας όταν ήταν παιδί και πρέπει να τον συστήσετε σε άλλους. Τί θα λέγατε; Άλλαξε κάτι από τότε; Εκστασιασμένη πάντα με γλώσσες και προγόνους. Γαλλικά, ρωσικά, τουρκικά. Και μουσική. Από την Σμύρνη, την Σεβαστούπολη, τον Πειραιά, το Παρίσι. Με ακαταπόνητη φιλομάθεια και αγάπη για την διδασκαλία.…

Βάλε τη ζακέτα σου.Διάστιχο.

Ηχογραφώντας ένα διήγημα

Τί καθιστά το διήγημα του συγγραφέα Μάκη Τσίτα «Βάλε τη ζακέτα σου» τόσο εκλεκτό στο σύμπαν της λογοτεχνίας; Καταρχάς, η μορφή του. Η γραφή, ως αιμάσσων σταλακτίτης, εν μέσω του συναισθηματικού σπηλαίου, πέφτει με αδιόρατες σταγόνες στο μέτωπο του γιου. Ολόκληρο το κείμενο-τύμβος, αποτελεί μια πανανθρώπινη πιστοποίηση του, καταληκτικώς, κοινού τόπου του Ανθρώπου. Ετούτη τη…

Ύβος Στασίαρχος (1991)

Δύο απόψεις μοσχολίβανο Αναπνέεις και οι πόροι μου εξαίσια ευδοκιμούν γυρίζω πίσω επιπόνως η μάνα μου αρνείται πια να με κλαδέψει. Με μία λέξη η γη είναι καντήλι τσίγκινο στο σύμπαν οι νεκροί ούτως ή άλλως οι αναθυμιάσεις της.   Ο πλειστηριασμός των άστρων Φιλί που σου αφαιρεί την μνήμη ανέκδοτο απόφθεγμα του Ζαρατούστρα, εφέσεις…

Το Αναστάσιμο Μυροπωλείο (1998)

Ο ερχομός του Ηράκλειτου στη βαθυκύανο χώρα Ο Ηράκλειτος στις πύλες του Παράδεισου όμοιος σταλακτίτης ο ερανικός ο φιλοδέσποτος του Σύμπαντος φυλλορροώντας ιδού ένας άγιος-επιφώνημα: ‒ Τί είναι η αγάπη, σας ρωτώ ‒ Κύων στηλίτης αίματα λείχων· κι ο γέροντας τον πέρασε στον Ιερό Ναό να αναρτήσει στις ιτιές μνημόσυνα τα ποιήματά του.   Χριστούγεννα…